Το Αγρίνιο είναι ο κρίκος που συνδέει την Αιτωλία και την Ακαρνανία και αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της δυτικής Ελλάδας. Γνώρισε μεγάλη αύξηση του πληθυσμού στις τελευταίες δεκαετίες από την προσέλκυση Ηπειρωτών, Ευρυτάνων, Τριχωνίων και Ακαρνάνων, αλλά και παλαιότερα, όταν κατά τη δεκαετία του 1920, δέχτηκε πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, οι οποίοι επηρέασαν καθοριστικά τη ζωή της πόλης.
Αυτή η μετακίνηση των τοπικών πληθυσμών προς την πόλη κατέστησε το Αγρίνιο εμπορικό και οικονομικό κέντρο της περιοχής.
Με κυρίαρχα παραγωγικά στοιχεία τον καπνό και την ελιά δημιουργήθηκε το κοινωνικό πλέγμα, που ανέπτυξε ουσιαστικά την σύγχρονη πόλη, που ακόμη και σήμερα διανύει την πορεία της εξελικτικής της διαδικασίας.
Δυστυχώς η δημιουργία της νέας πόλης δεν ευνόησε την εξέλιξη της πνευματικής κληρονομιάς που άφησε ο μεγάλος συγγραφέας Κώστας Χατζόπουλος.
Έτσι σήμερα η δημοτική αρχή και πιο συγκεκριμένα το πνευματικό κέντρο του δήμου επιχειρούν να γεφυρώσουν το πνευματικό χάσμα και να αποκαταστήσουν τις ισορροπίες που διαταράχθηκαν κατά την περίοδο της μεγάλης μετοίκισης. Με την ηρεμία που φέρνει η μορφοποίηση του νέου Αγρινίου, δημιουργούνται νέες συνθήκες ανάπτυξης των πνευματικών δραστηριοτήτων. Τα τελευταία χρόνια έχουμε σαφή δείγματα αυτής της άνθισης.
Η πόλη σε τελευταία απογραφή που έγινε το 2001 μετράει 57.067 κάτοικους, σε μια συνολική έκταση 162.728 στρέμματων. Πρέπει σε αυτό το σημείο να τονίσουμε ότι στην πόλη απογράφεται μόλις το 50% του πραγματικού πληθυσμού της.
Από μορφολογικής απόψεως ο δήμος Αγρινίου είναι κυρίως πεδινός και κατ' ελάχιστα ημιορεινός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου