ΟΣΛΟ

 

Το Οσλο, που ιδρύθηκε στα 1050, είναι μια σύγχρονη πόλη, κατά κύριο λόγο χτισμένη μεταπολεμικά, με λιγοστά παλαιότερα κτίρια. Ισως το 80% της «κομητείας του Οσλο» αποτελείται από δάση. Το χτισμένο μέρος της πόλης αντιπροσωπεύει το 11% της έκτασης, ενώ το υπόλοιπο 9% είναι δρόμοι, κοινόχρηστοι χώροι, πλατείες κλπ. Εντυπωσιάζει ο αριθμός των γλυπτών που κοσμούν τις πλατείες. Το ίδιο ισχύει και για το λιμάνι, όπου το καλοκαίρι συγκεντρώνονται ντόπιοι και ξένοι για ψυχαγωγικές δραστηριότητες, για φαγητό ή καφέ, για περίπατο ή για σύντομα ταξίδια σε κοντινούς προορισμούς. Στους άνετους και καθαρούς πεζόδρομους μπορείς, αν ο καιρός το επιτρέπει, να απολαύσεις έναν καφέ ή ποτό (αν και... ακριβοπληρωμένα), αλλά και να ακούσεις μουσικά συγκροτήματα του δρόμου ή να ψυχαγωγηθείς με διάφορες άλλες «ατραξιόν».

 

Εντυπωσιακό είναι το πάρκο Φρόγκνερ, ένα ανοιχτό μουσείο με διακόσιες περίπου γλυπτές συνθέσεις του καλλιτέχνη Γουστάβου Βίγκελαντ (1869-1943), όλα εμπνευσμένα από τον άνθρωπο και τη ζωή του. Πενηνταέξι από αυτά τα γλυπτά είναι τοποθετημένα στις δύο πλευρές της γέφυρας του πάρκου. Στην πόλη υπάρχουν και πολλά άλλα μουσεία. Στο μουσείο των πλοίων των Βίκινγκς ο επισκέπτης μπορεί να δει τα τρία καλύτερα διατηρημένα πλοία των σπουδαίων αυτών θαλασσοπόρων. Τα πλοία αποτελούν ταφικά μνημεία βασιλέων ενός λαού ταξιδευτή, που ήθελε τους αρχηγούς του να ταξιδεύουν «στον άλλο κόσμο» με τα πλοία τους, συνοδευόμενοι και από τα προσωπικά τους, χρηστικά αντικείμενα, κάποτε και από το υπηρετικό τους προσωπικό. Στο μουσείο Κον Τίκι εκτίθεται το αυθεντικό σκάφος με το οποίο ο Θορ Χάγιερνταλ πραγματοποίησε τα ερευνητικά του ταξίδια στα νησιά του Πάσχα, καθώς και δύο άλλα ανάλογης κατασκευής μεταγενέστερα σκάφη μιμούμενα πρωτόγονες ανάλογες κατασκευές. Στο μουσείο Fram εκτίθεται το ανθεκτικότερο σκάφος που ναυπηγήθηκε ποτέ ως πλοίο επιφανείας. Μ' αυτό το πλοίο έγιναν τρεις αποστολές στους πόλους: η πρώτη στα 1893-96 στον Βόρειο και η τελευταία με τον Αμούνδσεν στο Νότιο Πόλο (1910-12). Στο Πανεπιστημιακό Μουσείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς (Ιστορικό Μουσείο) υπάρχουν εκθέματα που καλύπτουν από την προϊστορική περίοδο έως τα νεότερα χρόνια: Θησαυροί των Βίκινγκς, μεσαιωνικές συλλογές με ξυλόγλυπτα αντικείμενα, νομισματικές συλλογές κλπ. Υπάρχουν ακόμα σε ειδικές αίθουσες εθνογραφικά εκθέματα από όλο τον κόσμο.

Το Οσλο διαθέτει, επίσης, ιδιαίτερα μουσεία για διαπρεπείς Νορβηγούς. Υπάρχει μουσείο για τον Ιμπσεν, τον διάσημο θεατρικό συγγραφέα, για τον γλύπτη Γουστ Βίγκελαντ (με έργα άλλα από εκείνα του πάρκου), για τον επίσης γλύπτη αδελφό του Εμάνουελ Βίγκελαντ, για τον μεγάλο ζωγράφο Εντβαρ Μουνκ. Το Λαογραφικό Μουσείο είναι το μεγαλύτερο ανοιχτό μουσείο της Ευρώπης, με χαρακτηριστικά δείγματα διαφόρων τύπων κατοικίας από ολόκληρη τη χώρα. Το καλοκαίρι γίνονται εκεί εκδηλώσεις λαογραφικού ενδιαφέροντος, χοροί, μουσική, παραδοσιακή μαγειρική κλπ.

 

Πρέπει να γίνει ιδιαίτερη αναφορά στην Εθνική Πινακοθήκη του Οσλο, με πολύωρη λειτουργία και ελεύθερη είσοδο, με επεξηγηματικά σημειώματα σε κάθε αίθουσα ή συλλογή, και αναλυτικές πληροφορίες για κάθε έργο στα αγγλικά και στα νορβηγικά. Η Πινακοθήκη διαθέτει μεγάλη διεθνή συλλογή έργων, ακόμα μεγαλύτερο αριθμό από Σκανδιναβούς και, βεβαίως, από Νορβηγούς καλλιτέχνες. Μεταξύ των άλλων υπάρχουν 58 έργα του Εντβαρ Μουνκ (άλλα από εκείνα που υπάρχουν στο Μουσείο Μουνκ) με γνωστότερο τον εκπληκτικό πίνακα που έχει τον τίτλο «Κραυγή» (Krik, 1893). Θα αναφέρω ακόμα, γιατί έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για εμάς, το έργο «Ελληνική Τραγωδία ΙΙ, 1945-1949», πίνακα του 1954 του ζωγράφου Finn Faaborg (1902-1995). Στο έργο ο καλλιτέχνης, απεικονίζει τρεις γυναικείες φιγούρες μαυροντυμένες και μαντιλοδεμένες που, σαν χορός αρχαίας τραγωδίας, παραστέκουν τα παλουκωμένα κεφάλια δύο ανταρτών.

Το Οσλο είναι ένας μακρινός και μάλλον ακριβός προορισμός. Αλλά τόσο η πόλη, όσο και γενικότερα η μοναδικότητα του νορβηγικού τοπίου αποζημιώνουν τον ταξιδιώτη που θα φτάσει ως εκεί.