Η πρώτη γραπτή αναφορά για την πόλη προέρχεται από τον Έλληνα αστρονόμο και χαρτογράφο Κλαύδιο Πτολεμαίο, το έτος 140 π.Χ., στα γραπτά του οποίου αναφέρεται ως Eblana Civitas. Ωστόσο θεωρείται ότι η πόλη ιδρύθηκε με το τωρινό της όνομα το έτος 988 μ.Χ. Προήλθε από την ένωση δύο συνοικισμών που προϋπήρχαν και συγκεκριμένα ενός συνοικισμού των Βίκινγκς με το όνομα Dubh linn και ενός κελτικού οικισμού με το όνομα Átha Cliath.
Μετά την Νορμανδική Εισβολή στην Ιρλανδία το 1169, το Δουβλίνο γίνεται τυπικά πρωτεύουσα της Ιρλανδίας το έτος 1171.
Τότε ουσιαστικά αρχίζει και η πρώτη περίοδος της ιστορίας του Δουβλίνου
που διαρκεί έως το 1541, έτος κατά το οποίο η Ιρλανδία γίνεται
Βασίλειο. Η αγγλική κατοχή περιοριζόταν αρχικά στις ανατολικές ακτές του
νησιού, στην πραγματικότητα στο Δουβλίνο και την γύρω περιοχή, η οποία
είναι γνωστή ως "The Pale" (Ο περίβολος). Παρ' όλα αυτά στα έτη που ακολούθησαν την Νορμανδική Εισβολή στην Ιρλανδία και μεταξύ των ετών 1171 - 1541
εδραιώνεται η κυριαρχία των Άγγλων σε όλο το νησί και παράλληλα ο ρόλος
του Δουβλίνου ως πρωτεύουσας της Ιρλανδίας αποκτά όλο και πιο
ουσιαστικό νόημα. Έδρα των Λόρδων της Ιρλανδίας γίνεται το κάστρο του
Δουβλίνου, στο οποίο συγκεντρώνεται όλη η εξουσία.
Από το 1541 και έως το 1800, η Ιρλανδία γίνεται Βασίλειο. Κατά την διάρκεια του 17ου αιώνα, το Δουβλίνο αναπτύσσεται ταχύτατα, με αποτέλεσμα να γίνει η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας μετά το Λονδίνο. Τα περισσότερα αξιοσημείωτα έργα αρχιτεκτονικής της πόλης προέρχονται από αυτή την περίοδο.
Το 1801 η
Ιρλανδία ενώνεται με το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και σχηματίζεται
έτσι το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας. Τα έτη
1845 με 1849 λιμός πλήττει την πόλη, με αποτέλεσμα τον θάνατο 500.000 με
1 εκατομμυρίου Ιρλανδών και την μετανάστευση άλλων τόσων προς την Αυστραλία, τον Καναδά και τις Η.Π.Α.
Το 1916 έλαβε χώρα η Επανάσταση του Πάσχα (ιρλανδ.: Éirí Amach na Cásca / αγγλ.: Easter Rising). Ακολούθησε ο Ιρλανδικός Πόλεμος της Ανεξαρτησίας και ο Ιρλανδικός Εμφύλιος Πόλεμος. Το Δουβλίνο μετατράπηκε σε ερείπια και πολλά σπουδαία κτίρια καταστράφηκαν.
Το 1922 η Ιρλανδία γίνεται ανεξάρτητο κράτος και το Δουβλίνο πρωτεύουσα. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο η ανάπτυξη της πόλης ήταν αργή, την δεκαετία του 1960 όμως γίνεται αισθητή μια αλλαγή και τα χρόνια που ακολούθησαν, το Δουβλίνο γνώρισε μεγάλη οικοδομική και οικονομική ανάπτυξη.
Το 1988 γιόρτασε το Δουβλίνο επίσημα τα χίλια χρόνια από την ίδρυσή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου