
Αν και η περιεκτικότητα του θαλασσινού νερού σε αλάτι γενικά κυμαίνεται από 3,1% έως 3,8%, αυτό δεν ισχύει πάντα. Η περιεκτικότητα του θαλασσινού νερού σε αλάτι μπορεί να μειωθεί αισθητά όταν για παραδείγμα αναμιχθεί με νερό ποταμών ή μετά από λιώσιμο των παγετώνων. Η Ερυθρά Θάλασσα αποτελεί παράδειγμα θάλασσας που χαρακτηρίζεται από ασυνήθιστα υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι, γεγονός που οφείλεται στο μεγάλο βαθμό εξάτμισης, το χαμηλό ρυθμό ιζηματοποίησης, την είσοδο ποτάμιων υδάτων και τη περιορισμένη κυκλοφορία του θαλάσσιου νερού.
|
Το pH του θαλασσινού νερού είναι μεταξύ 7.5 και 8.4.
Σύσταση Θαλασσινού νερού (αλατότητα = 35 psu)
|
|||
Στοιχείο | περιεκτικότητα | Στοιχείο | περιεκτικότητα |
Οξυγόνο | 85.84 % | Θείο | 0.091 % |
Υδρογόνο | 10.82 % | Ασβέστιο | 0.04 % |
Χλώριο | 1.94 % | Κάλιο | 0.04 % |
Νάτριο | 1.08 % | Bρώμιο | 0.0067 % |
Μαγνήσιο | 0.1292 % | Άνθρακας | 0.0028 % |
Το θαλασσινό νερό αποτελείται κατά 96,7% από καθαρό νερό. Το υπόλοιπο 3,3% συντίθεται κατά βάση από χλωριούχο νάτριο (NaCl- -το γνωστό μας αλάτι), και από μέταλλα & ιχνοστοιχεία που, αν και σε μικρότερες ποσότητες, είναι πολύ σημαντικά.
Το Θαλασσινό νερό δεν είναι στάσιμο. Κινείται και ανανεώνεται συνεχώς λόγω των δυνατών ρευμάτων των ωκεανών και των παλιρροιών. Έτσι, η ποσότητα των μετάλλων & των ιχνοστοιχείων που περιέχονται σε αυτό δεν είναι σταθερή και εξαρτάται από παράγοντες όπως η γεωγραφική θέση, η ηφαιστειακή δραστηριότητα, η μόλυνση κλπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου