Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

ΝΙΣΥΡΟΣ




Σμιλεύτηκε από τους θεούς με μαύρη ηφαιστειακή λάβα, άσπρη ελαφρόπετρα και καφεκόκκινη τέφρα, χωρίς να στερηθεί τις πράσινες πλαγιές και τα κατάλευκα χωριουδάκια. Περιηγήσου στο σεληνιακό τοπίο του ... ενεργού κρατήρα που ακόμα «σιγοψιθυρίζει» ασθμαίνοντας και βούλιαξε αχόρταγα στον πλούσιο βυθό της. Να θυμάσαι πάντα ότι η Νίσυρος επιλέγει η ίδια σε ποιους θα αποκαλυφθεί...

Η καυτή ανάσα του καταπλακωμένου με τη Νίσυρο γίγαντα Πολυβώτη, τον οποίο τιμώρησε με αυτόν τον τρόπο ο Ποσειδώνας, είναι η εξήγηση που έδιναν οι αρχαίοι για την ηφαιστειακή δραστηριότητα του κρατήρα. Σήμερα αποτελεί ένα ησυχαστήριο με... εκρηκτικό ταμπεραμέντο. Μακριά από κοσμικότητες, υπερβολές και κακοποιήσεις στο βωμό της ανάπτυξης, το Μανδράκι, η πρωτεύουσα, σοκάρει με την απλότητά της. Κάτασπρα σπιτάκια με ανθισμένα καφασωτά μπαλκόνια «ανηφορίζουν» για να συναντήσουν την προστάτιδά τους, την Παναγία Σπηλιανή, που δεσπόζει αγναντεύοντας το υγρό στοιχείο. Όλα τα σοκάκια οδηγούν στην Πλατεία Ηλικιωμένης, γεμάτη πάντα κόσμο που τιμά τα ταβερνάκια και τη δροσιά της. Καλύτερη ώρα να τα επισκεφθείς είναι κατά το ηλιοβασίλεμα, όταν «πυρπολείται» από εκτυφλωτικές βαθυκόκκινες αποχρώσεις κάτω από την ηχητική αρμονία που προσφέρουν οι ηφαιστειακές πέτρες (οι χόχλακοι) που γλείφονται από το κύμα.

Τα ορεινά χωριά της Εμπορειός και Νικειά απηχούν τη δωρική τους προέλευση και σε γοητεύουν με το σταμάτημα του χρόνου, που είναι έκδηλο σε κάθε στενό σοκάκι, σε κάθε βοτσαλωτό πλατύσκαλο, σε κάθε συντροφιά γυναικών που γνέθει ακόμα μαλλί με τον παραδοσιακό τρόπο. Αξίζει να περιπλανηθείς στις κατάφυτες πλαγιές που είναι γεμάτες πεζοπορικές διαδρομές για έμπειρους και μη. Βέβαια, ο... εκρηκτικός πρωταγωνιστής δεν είναι άλλος από τον Στέφανο, τον ενεργό κρατήρα του ηφαιστείου που μας θυμίζει την αέναη μάχη θερμού και ψυχρού, μια μάχη που η Νίσυρος κερδίζει καθημερινά, συμβολίζοντας τη δύναμη της φύσης αλλά και τον αγώνα του ανθρώπου να την τιθασεύσει...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου