ΚΑΡΔΙΤΣΑ

 

Ο νομός Καρδίτσας είναι ο μικρότερος από τους τέσσερις νομούς του θεσσαλικού διαμερίσματος με κύριο χαρακτηριστικό την αντίθεση μεταξύ ορεινού και πεδινού όγκου. Είναι ένας τόπος με αντιθέσεις και απαράμιλλη ομορφιά που παντρεύει στα όριά του τον ορεινό όγκο των Αγράφων στα δυτικά και τον θεσσαλικό κάμπο στ᾽ ανατολικά.

 

Αξιοθέατα του Νομού Καρδίτσας

ΛΙΜΝΗ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΛΑΣΤΗΡΑ

Γίνεται πόλος έλξης για χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο χαρίζοντας ανεπανάληπτες εμπειρίες με τη φυσική της ομορφιά, αλλά και τα μοναδικά αξιοθέατα που την περιστοιχίζουν. Η ιστορία, η παράδοση, η αρχιτεκτονική, τα θρησκευτικά μνημεία, η φυσική ιστορία συνδυάζονται τόσο αρμονικά, που κάθε στιγμή, κάθε ματιά είναι και πρωτόγνωρη για τον επισκέπτη. Η περιοχή προσφέρεται για ορειβασία, ψάρεμα, πεζοπορία, κολύμπι, ιππασία, ποδηλασία, ανεμοπτερισμό, ακόμη και επίσκεψη στο Χιονοδρομικό κέντρο (Νεράιδα) έστω κι αν δεν είναι ακόμη καλά οργανωμένο. Όταν γύρω στα 1928 ο Νικόλαος Πλαστήρας οραματίστηκε την κατασκευή φράγματος στον παραπόταμο του Αχελώου Μέγδοβα (ή Ταυρωπό) κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί το αποτέλεσμα που θα είχε αυτή η ανθρώπινη παρέμβαση.. Το 1961 η ιδέα πραγματοποιήθηκε και το οροπέδιο της Νεβρόπολης μετατράπηκε σε τεχνητή λίμνη, που πήρε το όνομα του εμπνευστή της. Αρμονικά συνδυασμένα γη, το νερό και ο αέρας, συνθέτουν ένα τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς και μαγευτικής εμπειρίας.

ΦΡΑΓΜΑ - ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ

Το φράγμα είναι μια τοξοειδής κατασκευή ύψους 83ων μέτρων και μήκους 200ων μέτρων. και η θέασή του αποτελεί μια αλησμόνητη εμπειρία. Η κατασκευή του ήταν έργο ζωτικής σημασίας, καθώς επέλυσε το αρδευτικό πρόβλημα μεγάλου τμήματος του κάμπου. Τα νερά της λίμνης μεταφέρονται στον κάμπο από έναν τεράστιο αγωγό, που είναι ορατός από μεγάλη απόσταση και δίνουν κίνηση στον Υδροηλεκτρικό σταθμό της ΔΕΗ.

ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ
Το χωριό Φανάρι ανήκε στο Δήμο Ιθώμης ενώ τώρα με τον Καλλικράτη ανήκει στο Δήμο Μουζακίου. Το κάστρο χτίστηκε σε σημείο που να ελέγχει τις εξόδους από την οροσειρά της Πίνδου προς τον Θεσσαλικό κάμπο και αποτελεί το μόνο κάστρο που σώζεται στην περιοχή. Χρονολογείται από την υστεροβυζαντική περίοδο και ειδικότερα από τον 13ο αιώνα και επισκευάστηκε αρκετές φορές στην περίοδο της Τουρκοκρατίας. Κατά τις ανασκαφές στο εσωτερικό του βρέθηκε καμαροσκέπαστο κτίσμα που χρησιμοποιούνταν ως αποθήκη πυρομαχικών, δεξαμενές, πλακόστρωτοι διάδρομοι καθώς και ερείπια από ένα τζαμί..
ΤΟ ΚΟΝΑΚΙ ΤΟΥ ΜΟΥΦΟΥΜΠΕΗ
Βρίσκεται στο χωριό Πρόδρομος του πρώην δήμου Κάμπου και νυν Δήμου Καρδίτσας και ήταν το σπίτι του Μπέη της περιοχής κατά την εποχή της τουρκοκρατίας. Χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και σήμερα χρησιμοποιείται από τις υπηρεσίες της ΙΓ' εφορίας Προϊστορικών και κλασσικών αρχαιοτήτων.
ΜΟΥΣΕΙΑ & ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ
Στο Καλλίθηρο (Σέκλιζα) που περιλαμβάνει ερείπια της παλιάς πόλης, το Ιουστινιάνειο κάστρο του 6ου αιώνα και την Εκκλησία του Αγίου Αθανασίου 19ου αιώνα. Στη Ρεντίνα το μουσείο Εθνικής Αντίστασης, στο χωριό Φίλια το κτίριο Ρωμαϊκών χρόνων με ψηφιδωτά δάπεδα, στο χωριό Άγιοι Θεόδωροι το θολωτό τάφο, στο χωριό Συκεώνα τον αρχαιολογικό χώρο με τα λουτρά από τη Ρωμαϊκή περίοδο. Στο χωριό Κέδρος την αρχαιολογική αποθήκη, στον Παλαμά τον Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου Ρούμ, κοντά στη Μητρόπολη το Μηκυναϊκό θολωτό τάφο Γεωργικού Ξυνονερίου, και τον αρχαίο Ναό του Απολλωνα στα Λιανοκόκκαλα Μοσχάτου, στο Μορφοβούνι το Κέντρο Ιστορικών Μελετών Νικόλαος Πλαστήρας και το Πολιτιστικό Κέντρο Αντώνης Σαμαράκη, και το Αγροτικό Μουσεία στην Ιτέα με εκθέματα ανάλογα.
Το δασικό χωριό "Δρυάδες" με είκοσι ξύλινα σπίτια έτοιμα να υποδεχτούν τους επισκέπτες που θέλουν να ζήσουν μέσα στη φύση. Το παλιό Δημοτικό Σχολείο στο Νεοχώρι όπου λειτουργεί Κέντρο Περιβαλλοντικής Αγωγής και τον Βοτανικό κήπο Νεοχωρίου που συγκεντρώνει στοιχεία για τη χλωρίδα της ευρύτερης περιοχής της λίμνης Πλαστήρα και τέλος τα πολλά και αξιόλογα γεφύρια σε όλες σχεδόν τις περιοχές του νομού.
ΠΑΛΑΙΟΖΟΓΛΩΠΙ
Βρίσκεται στον πρώην Δήμο Ιτάμου, νυν Δήμο Καρδίτσας, Στην τοποθεσία Προφήτης Ηλίας βρίσκεται ο τάφος του σημαντικού αγωνιστή Χαρίλαου Φλωράκη ενώ στο χωριό το πατρικό του σπίτι λειτουργεί ως μουσείο κατόπιν ενεργειών του Δήμου Ιτάμου και της Ένωσης Αγραφιώτικων χωριών.
ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ ΤΩΝ ΑΓΡΑΦΩΝ
Οι κορυφογραμμές των Αγράφων σχηματίζουν τη μορφή μιας γυναίκας που κοιμάται. Είναι η ξακουστή "Κοιμωμένη των Αγράφων" μοναδικό φυσικό μνημείο που η μορφή της είναι ορατή από ολόκληρο σχεδόν τον κάμπο.
Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ
Βρίσκεται κοντά στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στο Μαυρομμάτι του Δήμου Μουζακίου, όπου σύμφωνα με την παράδοση, εκεί γεννήθηκε «ο γιος της καλογριάς», ο στρατηγός Γεώργιος Καραϊσκάκης, εξέχουσα προσωπικότητα με σημαντική προσφορά στον αγώνα του '21.
ΤΑ ΔΑΣΗ ΕΛΑΤΗΣ
Τα δάση ελάτης της περιοχής είναι μοναδικής ομορφιάς στον Ελλαδικό χώρο. Καλύπτουν τη δυτική πλευρά της λίμνης Πλαστήρα μέχρι την περιοχή Φουρνά - Ζαχαράκι. Οι εκδρομές στα δάση αυτά είναι μοναδική απόλαυση.
ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΜΠΕΛΟΚΟΜΙΤΗ
Καλύπτει έκταση περίπου 5,5 χιλ. στρεμμάτων και μέσα του υπάρχουν πολλά σηματοδοτημένα οικολογικά μονοπάτια, ένα εκ των οποίων οδηγεί στο Παρατηρητήριο με την καταπληκτική θέα.
ΟΙΚΙΣΜΟΙ
Όλα τα χωριά της λίμνης έχουν ενδιαφέρον για τον επισκέπτη και αξίζει μια επίσκεψη στο καθένα από αυτά. Αναφέρουμε όμως ιδιαίτερα το Νεοχώρι από όπου έχετε εντυπωσιακή θέα της λίμνης. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει και στον παραδοσιακό οικισμό Άγιο Γεώργιο. Κτισμένος αμφιθεατρικά διατηρεί την παραδοσιακή αρχιτεκτονική που θέλει τα σπίτια λιτά χωρίς περιττά στολίδια.
Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΑΧΕΛΩΟΣ
ή Ασπροπόταμος. κυλάει στη δυτική πλευρά του δήμου Αχελώου στα σύνορα με το νομό Άρτας. Το τμήμα που βρίσκεται στην πλευρά της Καρδίτσας είναι γεμάτο από δάση ελάτης, πρίνου και πλατάνων. Το τοπίο από την ορεινή Αργιθέα είναι εντυπωσιακό, ενώ στην περιοχή "Νεοχώρια" υπάρχει η δυνατότητα διάσχισής του με χειροκίνητο τελεφερίκ (περαταριά).
Ο ΠΟΤΑΜΟΣ ΜΕΓΔΟΒΑΣ
Είναι μεγαλύτερος παραπόταμος το Αχελώου και διασχίζει εγκάρσια την οροσειρά της Πίνδου. Στα νερά του υπάρχουν άγριες πέστροφες αλλά και εκτροφεία.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΡΩΝΗΣ
Σε υψόμετρο 1500μ ανάμεσα στις κοινότητες Μοσχάτου και Μεσενικόλα και σε θέση περίοπτη, συναντάμε την Ι.Μ. Γεννήσεως Θεοτόκου, γνωστή ως Ιερά Μονή Κορώνας. Παλαιότερα ονομάζονταν Μονή Κρυεράς Πηγής ενώ ως Ιερά Μονή Κορώνας τη συναντάμε από τις αρχές του 18ου αιώνα. Χτίστηκε από τον αυτοκράτορα Ιωάννη Κομνηνό Β' στις αρχές του 12ου αιώνα, τότε που ανακαλύφθηκε η εικόνα της Παναγίας.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΕΤΡΑΣ
Βρίσκεται κοντά στην κοινότητα του Καταφυγίου. Η ίδρυσή της τοποθετείται στον 16ο αιώνα και στην ακμή της είχε 20 καλόγερους και 120 κελιά. Στο ναό σώζεται η εικόνα της Παναγίας της γλυκοφιλούσας.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΕΛΕΚΗΤΗΣ
είναι κτισμένη σε μια απόκρημνη πλαγιά των βουνοκορφών των Αγράφων στην οποία λειτούργησε και "κρυφό σχολειό" την εποχή της τουρκοκρατίας.
ΜΟΝΗ ΓΕΝΕΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Βρίσκεται στο χωριό Βλάσσι και διαθέτει τοιχογραφίες του κυρίως ναού που χρονολογούνται από το 1664 και τοιχογραφίες του νάρθηκα από 1711. Ιδρύθηκε από αξιωματούχους του Φαναρίου και της Μολδοβλαχίας που ονομάζονταν "Σλουτζιάρηδες".

 

Φυσικό περιβάλλον

Το φυσικό περιβάλλον του νομού Καρδίτσας με χαρακτηριστικά τη γοητεία των αντιθέσεών του, τη συνύπαρξη ορεινού και πεδινού στοιχείου, την ομορφιά της ανακάλυψης τόπων απάτητων ακόμα και η διακριτική παρουσία της λίμνης Νικολάου Πλαστήρα τα τελευταία πενήντα χρόνια είναι η αιτία που η Καρδίτσα εξελίχθηκε σε έναν τουριστικό προορισμό πολλαπλών αποδράσεων και δράσεων μικρής ή μεγάλης διάρκειας, που εύκολα προσαρμόζονται στο διαθέσιμο χρόνο και τη διάθεση των επισκεπτών. Η βλάστηση στα πεδινά του νομού ακολουθεί το τυπικό της χλωρίδας των χαμηλών υψομέτρων. Λεύκες και πλατάνια κυρίως κοντά στους ποταμούς και εποχιακή χαμηλή βλάστηση. Όσο όμως ανεβαίνουμε περισσότερο πάνω από το επίπεδο της θάλασσας το τοπίο αλλάζει. Στα υψόμετρα μεταξύ των 700μ. και 900μ. περίπου κυριαρχεί η ζώνη της πλατύφυλλης βελανιδιάς (Quercus Frainetto). Πρόκειται για πυκνά δάση βελανιδιάς, τα οποία όμως συμπίπτουν με τη ζώνη ανθρώπινων δραστηριοτήτων - οικισμοί, γεωργικές εκτάσεις, κτηνοτροφία, με αποτέλεσμα να υλοτομούνται συχνά. Παρ' όλα αυτά η ζώνη της βελανιδιάς αποτελεί ιδανικό βιότοπο για ένα σημαντικό αριθμό ζώων - πουλιά, χελώνες, φίδια, μικρά θηλαστικά (νυφίτσα, κουνάβι, αλεπού) λύκους κ.λπ. Στη ζώνη αυτή συναντιούνται δύο είδη ξυλοφάγων κολεόπτερων τα οποία προστατεύονται από την οδηγία 92/43 της Ευρωπαϊκής Ένωσης τα Lucanus Servus και Kerambyx cerdo. Στα υψόμετρα μεταξύ των 900μ. και 1.500μ. περίπου, κυριαρχεί η ζώνη του ελάτου. Εδώ συναντούμε δύο είδη ελάτων: το Abies Cephalonica και το Abies Hybridogenus τα οποία κατά τόπους συνυπάρχουν και δύσκολα διαφοροποιούνται στο μάτι του επισκέπτη.

Πυκνά δάση ελάτου συναντώνται στα βορινά του νομού καθώς το έλατο αγαπά τις βόρειες θέσεις. Γενικά σχηματίζει πυκνά και σκιερά δάση στη σκιά των οποίων ευδοκιμούν διάφορα σκιόφυτα όπως το γεράνι και το κυκλάμινο. Στο ελατοδάσος απουσιάζει η χαμηλή βλάστηση δηλαδή οι θάμνοι και τα χαμηλότερα δένδρα, ενώ προς τα χαμηλότερα όρια εξάπλωσής του σχηματίζει μικτά δάση, έλατο - βελανιδιά ή βελανιδιά - έλατο ανάλογα με το κυρίαρχο σε αριθμό είδος. Η συνέχεια του ελατοδάσους διακόπτεται στα σημεία όπου η ύπαρξη ποταμών ή χειμάρρων ευνοεί την ανάπτυξη άλλων δένδρων όπως ο πλάτανος και στα ξέφωτα κυριαρχούν τα πτεριδόφυλλα (φτέρες). Στην Πανίδα της περιοχής συνυπάρχουν πολλά μικρά θηλαστικά, μεταξύ των οποίων συναντούμε και τον δενδροπόντικα (μπλούχι στο τοπικό ιδίωμα) ενώ αξιοσημείωτη είναι η ύπαρξη της αγριόγατας, ο πληθυσμός της οποίας έχει μειωθεί σημαντικά στη χώρα μας. Πάνω από τα τελευταία όρια του δάσους των ελάτων (1.500 μ. και άνω) συναντάμε αρκετά εκτεταμένες περιοχές με κύριο χαρακτηριστικό την απουσία δενδρώδους βλάστησης και την κυριαρχία λιβαδικής, τα γνωστά ψευδοαλπικά λιβάδια με χαρακτηριστικό τους να αντέχουν στις ακραίες καιρικές συνθήκες διαθέτοντας μικρά φύλλα για την εξοικονόμηση νερού και οργανώνοντας το φύλλωμα σε πυκνό σχηματισμό (φούντες) για να αντέχουν το ψύχος.

ΨΑΡΙΑ

Η Δημιουργία της λίμνης Ν. Πλαστήρα από τα νερά του ποταμού Μέγδοβα που κατέκλυσε το οροπέδιο της Νεβρόπολης με την κατασκευή του φράγματος στα τέλη της δεκαετίας του 1950, επηρέασε τη χλωρίδα και την πανίδα της ευρύτερης περιοχής. Στη λίμνη ζουν γύρω στα δέκα είδη ψαριών από τα οποία άλλα προέρχονται από τα είδη που υπήρχαν στον ποταμό Μέγδοβα, ενώ κάποια άλλα προήλθαν από εμπλουτισμούς. Τα είδη ψαριών που συναντούνται είναι:

	Χέλι (Anguilla anguilla)
	Λαυράκι (Barbus albanicus)
	Γριβάδι (Cyprinus carpio)
	Πεταλούδα (Carassiuw auratus gibelio)
	Κορεγόνος (Coregonus lavaretus)
	Ασπρόψαρο (Leusiscus cephalus)
	Γλήνι (Tinca tinca)
	Πέστροφα και άγρια πέστροφα (Salmo gairdneri και Salmo truta)